เมื่อหลายร้อยปีก่อนคริสตกาลนักปราชญ์ชาวกรีก ได้ให้ข้อสันนิษฐานไว้ว่า น้ำก็เหมือนกับสสารอื่นๆ ที่ประกอบด้วยอะตอมขนาดเล็กมากมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ในขณะที่อริสโตเติล (Aristotle) กล่าวว่า “น้ำเป็น 1 ใน 4 ของสารประกอบพื้นฐาน (C, H, O, N) ซึ่งเกิดจากการรวมตัวกันของสสารต่างๆ เกิดเป็นดิน น้ำ ไฟ และอากาศ บนโลก
จนอีกหลายร้อยปีต่อมามนุษย์จึงเริ่มมีความความเชื่อกันว่าน้ำเป็นสารประกอบอย่างหนึ่ง
ในช่วงก่อนปี ค.ศ.1781 คาเวนดิช (Cavendish) นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ สามารถสังเคราะห์น้ำได้สำเร็จจากการระเบิด ธาตุไฮโดรเจนกับออกซิเจนเกิดเป็นน้ำ คาเวนดิชจึงเกิดความเชื่อว่า จริงๆ แล้วน้ำประกอบด้วยธาตุเล็กๆ ที่รวมตัวกันเป็นสารประกอบ และในอีกสองปีต่อมา อังตวน ลอรอง ลาวัวซิเอร์ (Lavoisier) นักเคมีชาวฝรั่งเศส ได้ทำการทดลองแยกโมเลกุลของน้ำ ซึ่งพบว่ามวลของธาตุไฮโดรเจนและธาตุออกซิเจนที่แยกได้นั้น เมื่อรวมกันจะเท่ากับมวลของน้ำที่สลายตัวไปในการทดลอง
ต่อจากนั้นในปี ค.ศ.1804 ลุสแซก และ วอน ฮัมโบลด์ (Lussac and Von Humboldt) พบว่าโมเลกุลของน้ำมีอัตราส่วนของ H:O คือ ไฮโดรเจน 2 อะตอม : ออกซิเจน 1 อะตอม
คือ H2O [H=O=H] นั่นเอง
ที่มา
1. Waterline No.8, Winter 2002, Millipore Corporation, Bedford, MA, U.S.A.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น